• +66 (0) 989965264
  • info@wisethailand.net
  • 83, หมู่ 7, ซอย 5, สันพระเนตร, สันทราย, เชียงใหม่, 50210, ประเทศไทย

โครงการ/กิจกรรม

กิจกรรมปลูกป่าปลูกแฝดและปล่อยปลาเพื่ออนุรักษ์ฟื้นฟูแหล่งต้นน้ำชุมชนบ้านห้วยส้มป่อย (6 กรกฎาคม 2560)

เป็นกิจกรรมที่มูลนิธิภูมิปัญญาชาติพันธุ์ได้ร่วมกับชุมชนบ้านห้วยส้มป่อยและองค์กรภาคีทั้งภาครัฐและเอกชนได้จัดกิจกรรมนี้ขึ้นเพื่อให้เกิดการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติป่าไม้ แหล่งน้ำ ปล่อยพันธุ์ปลา และส่งเสริมให้เกิดความร่วมมือในระดับพื้นที่ในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมและแหล่งน้ำได้อยู่กับชุมชนอย่างสมดุลและถาวร กิจกรรมนี้จัดขึ้นเมื่อวันที่ วันที่ 6 กรกฎาคม 2560 …

กิจกรรมวันภาษาและวัฒนธรรมปก่าเกอะญอ ( 9 – 11 กุมภาพันธ์ 2561)

มูลนิธิภูมิปัญญาชาติพันธุ์และองค์ภาคีได้จัดกิจกรรม ฉันคือปกาเกอะญอ เนื่องวันภาษาและวัฒนธรรมของปกาเกอะญอ โดยการฟื้นฟูวัฒนธรรมผ่านกระบวนการวาดภาพ ซึ่งชนเผ่าปกาเกอะญอเป็นชนเผ่าที่มีองค์ความรู้ภูมิปัญญาหลายๆด้านดำรงสืบทอดต่อๆกันมาเป็นระยะอันยาวนาน เพื่อให้ลูกหลานชาวปกาเกอะญอได้แสดงออกถึงองค์ความรู้ภูมิปัญญาและอัตลักษณ์ของชนเผ่าปกาเกอะญอ อย่างภาคภูมิใจที่เกิดมาเป็นชาวปกาเกอะญอ กิจกรรม ฉันคือปกาเกอะญอ” …

ร่วมใจปลูกป่าเฉลิมพระเกียรติวันสิ่งแวดล้อมโลก

เนื่องในวันที่ ๕ มิถุนายน ซึ่งเป็นวันสิ่งแวดล้อมโลก ทางมูลนิธิภูมิปัญญาชาติพันธุ์ ร่วมกับชุมชน นักเรียนโรงเรียนบ้านแจ่มหลวง อำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่ ได้ร่วมกันปลูกป่าเฉลิมพระเกียรติฯ เพื่อฟื้นฟูสภาพป่าอนุรักษ์ที่เสื่อมโทรมและเพิ่มพื้นที่ป่าไม้ในเขตชุมชนท้องถิ่นอันจะเป็นการฟื้นฟูสภาพสิ่งแวดล้อมในเขตชุมชนท้องถิ่นให้ดีขึ้น ตลอดจนเป็นการปลูกฝังจิตสำนึกแก่ชุมชน นักเรียน ในท้องถิ่นให้มีใจรักต้นไม้ รักป่าไม้ และหวงแหนทรัพยากรป่าไม้…

โครงการ ฟื้นวิถีวัฒนธรรมชุมชนปกาเกอะญอ

ตามธรรมเนียมของชุมชนปกาเกอะญอในอดีตนั้น  มีวิถีที่ผูกพันกันระหว่างคนกับคน     คนกับธรรมชาติ  และคนกับสิ่งเหนือธรรมชาติอย่างแนบแน่น  โดยเฉพาะในความผูกพันระหว่างคนกับธรรมชาตินั้น ได้มีการแสดงออกเป็นรูปธรรมอย่างชัดเจนผ่านป่าความเชื่อตามจารีตของ  ปกาเกอะญอหลายอย่าง อาทิเช่น ป่าต่าเดโดะ  ป่าเดะหมื่อเบอ  ป่าพื้นที่เก่อชอโรแม เป็นต้น และป่าที่สำคัญอีกป่าที่ไม่พูดถึงไม่ได้ คือ ป่าเดปอถู่ หรือป่าสะดือ เป็นป่าเกิดสำหรับคนปกาเกอะญอ เป็นการแจ้งเกิดต่อสรรพสิ่งบนโลกนี้ด้วยการถ่อมและแสดงความคาราวะขอเป็นส่วนหนึ่งชีวิตเล็กๆ ของสรรพสิ่ง   เมื่อคนในชุมชนมีรกหรือสะดือมารวมอยู่ในที่เดียวกัน จิตใจและวิญญาณของคนในชุมชนก็อยู่ที่เดียวกัน  แม้ว่าบางเวลาสมาชิกในชุมชนอาจต้องจากชุมชนไปที่ห่างไกล สู่เมืองใหญ่ สู่ทะเล แต่เมื่อรกหรือสะดือเกิดของตนเองอยู่ที่ชุมชน  ความผูกพันต่อชุมชนย่อมตัดไม่ขาด จนคนปกาเกอะญอบางคนกล่าวว่า ถึงแม้ว่าจะต้องเดินทางไปไกลจากชุมชนเพียงใด แต่ขอกลับมาตายที่บ้านเกิดของตนเอง อาจกล่าวได้ว่า…